Ergens op de wereld was een land, Zotland. Daar leefden Zotten. Ze werden zo genoemd omdat ze geen oorzaak van gevolg kon onderscheiden en het rekenen hadden verleerd. Ze losten dan ook niets structureel op. Met enige regelmaat moesten er in dat land dan ook verkiezingen worden gehouden. Belangrijke verkiezingsthema’s waren dan of de hypotheekrenteaftrek afgeschaft zou moeten worden of islamitische mannen ook hoofddoekjes moesten dragen en of uitgeleefde Zotten weer op hun 65ste AOW mochten krijgen.
De Zotten begrepen niet dat van de hypotheekrenteaftrek alleen de banken, de notarissen en makelaars en uiteindelijk de overheid (successierechten) rijker werden. De Zotten waren allang vergeten dat hoofddoekjes ook nuttig voor mannen konden zijn. Hoofddoekjes boden ooit namelijk bescherming tegen de zon en waren natuurlijk ook veel hygiënischer (geen haren of schilfers of ongedierte in je eten). De oudere Zotten waren helemaal uitgeleefd omdat zij te lang en hard hadden moeten werken. Ze werden net als jongere Zotten aangezet tot overconsumptie en tot ongezond leven omdat dat goed zou zijn voor de economie en ze dan ook minder pensioen zouden verteren. Zeer oude Zotten werden verwaarloosd en overleden sneller, lieten de cijfers van het Centraal Bureau voor Statistiek zien. Ze dachten, helemaal te zot, dat scheelt lekker in de (oplopende) zorgkosten en pensioenuitkeringen.
De Zotten bleven zot omdat de lastige vakken logica en rekenen niet meer tot de kerncompetenties van de Zot werden gerekend en in het onderwijs en de maatschappij waren afgevoerd. Leerlingzotten hoefden niet meer te rekenen maar kregen een rekenmachine met ontelbare functies. Ze leerden vooral om via het alwetende Internet zelfs de nepfeiten op de examenvragen met hun mobieltje te googlen. Zelfs het Ministerie van Onderzotheid had bijles nodig in examennormen en waarden en bedacht steeds nieuwe volgzotsystemen.
De Zotten waren meestal tevreden tenzij er op televisie steeds herhaald werd dat ze ontevreden moesten zijn. Onrustige en/of ontevreden Zotten kregen gelukkig vaak nog net op tijd Prozalin. Lastige Zotten werden terecht ontslagen en geplukt. Op maandagmorgen schrok echter in een Vinexwijk één Zottin wakker. Deze Zottin ging zich verbazen en veel nadenken. Wat zag zij allemaal?
Veel Zotten hielden van ongezonde dingen en vonden het vanzelfsprekend dat de rekening bij alle Zotten terecht kwamen. Linkse Zotten noemden dit solidariteit en liberale Zotten zagen ingrijpen als overheidsbetutteling. Het bedrijfsleven gaf de Zotten ook nog het gevoel dat ongezondheid gelukkig maakte terwijl het krek andersom was aangetoond. Dan konden deze slimme bedrijfszotten er ook nog ff stevig aan verdienen. Alcohol was héél slecht voor jonge Zotten en slecht voor oudere Zotten. (Suiker)drankreclames mochten dan ook al om 11 uur ’s ochtends op zondag in de bioscoop kleine kinderzotjes lokken. Koning Opperzot was een welkome gast in het Oranje Heerlijk Helder Zottenkot. De Reclamecodezotten vonden alcohol- of suikerdrankspotjes ook geen bedreiging voor de volksgezondheid. De Voedsel en Fauten Autoriteit had het al veel te ongezellig gevonden om het rookverbod in kroegen te moeten controleren. Het ministerie van Volksdegeneratie ging uit veiligheidsoverwegingen nu via twitter tegen autisme vaccineren. Het ministerie van Landbouwlobby vond de Biologische Koeienziekte en hun antibioticavrije mest een bedreiging van de openbare orde. OpperPinocchiozot riep nog steeds doe normaal, neem een voorbeeld aan mijn eigen stemkoeien, de niet zwartbonte klimaatsceptici. De Krolse 50+Zot voerde ondertussen een leuk dansje op om Pechzot te bezweren, die het voltooide leven, D(ood) ,al op 66 wilde stellen, de NS had net namelijk bedacht hoe je deze Uiterlijke Houdbaarheidsdatum van 66 op de OV-chipkaart kon invoeren. Er kwam een poortje naar een apart perron.
Deze “Ik denk, dus ik ben geen Zottin” wist dat het ook anders kon. Door minder stiekem de rekening bij de maatschappij neer te leggen zouden overbodige collectieve uitgaven als sneeuw of Noordpoolijs voor de zon kunnen wegsmelten. Dat leidde tot belastingverlaging en meer vrije tijd. Dat gaf minder stress, minder ziekte en arbeidsongeschiktheid. Dat leidde tot belastingverlaging en meer vrije tijd voor verbinding, zorg,....
Maar hoe overtuigde de “Ik denk, dus ik ben” geen Zottin de anderen en werd zij ook Opperzottin of ging haar kop er toch af? Zij leerde via LinkedIn en Twitter steeds beter uit te leggen wat Goed en Kwaad werkelijk waren en hoe belangrijk het was om het geheel boven het individu te stellen, de gulden middenweg op te zoeken Daarnaast kregen alle Zotte Bazen en zelfs de altijd vriendelijk grijnzende OpperPinocchiozot een Inspirerend Social Media Volg Haar (de Zottin) - kapsel om hart en hoofd weer te verbinden en te leren dat Geld slechts een middel en geen doel was. Iedere Zot wist uiteindelijk wat de echte zotheden waren en hoe ze te voorkomen waren. Ze kwamen er ook achter dat alle kennis al aanwezig was, - ze hadden gewoon van het begin af aan al naar Eva moeten luisteren, die van snoep verstandig eet een appel - om er alsnog in het NU een te dol en te zot Paradijs van te maken. Zo konden de Niet Langer Zotten voortaan lang en gelukkig leven met meer tijd voor liefde en verbinding en minder voor consumptie…….
De Olifant blies dit sprookje snel uit, stel je voor, een wereld zonder zotheid, met een verstandige vrouw, geen kerel, als groene première? Geen hengst maar een nachtmerrie. Stel je voor dat je straks je bord met groente moet opeten. En de rust keerde al snel weer terug.