Een is alles. Alles is Een. Wij zijn verbonden met het universum en ieder van ons kan bijdragen aan een betere wereld. Door het goede te geven, “wie goed doet, die goed ontmoet”, het goede en duurzame in de wereld te laten groeien en de heelheid, verbinding te herstellen. Wij willen toch ook allemaal het beste voor onze kinderen, kleinkinderen en bejaarde ouders?? Waarom bezwijken wij dan voor korte termijn genot en zijn wij verblind door hebzucht lees geld?
Waarom stapten wij dan in het verleden massaal in Legio-lease, zetten ons spaargeld bij Ice-Safe, participeerden in scheepvaart- en filmmaatschappijen en kochten wij tegen het einde van het jaar onnodig dure aftrekbare brillen?
Realiseerden wij dan niet dat de rekening van dit korte termijn egoïsme geld onttrok voor de wezenlijke zaken van het leven en nu als een boemerang bij ons terugkeert? Er is dan ook anno 2009 te weinig geld en tijd zodat onze ouders verdrogen en verhongeren in zorgcentra1), onze kinderen vetzucht, diabetes en gedragsstoornissen ontwikkelen, en onze kleinkinderen geen levende koralen en gletsjers meer zullen zien.
Realiseren wij dan niet dat wij door duurzaam gedrag juist allemaal vrijer en gezonder kunnen leven?
Een paar voorbeelden. Onze ongezonde leefstijl veroorzaakt 80% van de kosten in de gezondheidszorg (Uitspraak Prof. Matthijsen, EUR) = ongeveer 10% van ons Bruto Nationaal Inkomen. Nu betaalt de maatschappij veelal de rekening en niet de verantwoordelijke gebruiker. Neem roken. Als je meer dan een pakje per dag rookt, kost dat gemiddeld 12 jaar van je leven. 12 jaar levensverlenging mag 12 x 83000 euro2) kosten. 12 jaar verkorting kost dus een kleine miljoen euro. Per geconsumeerde sigaret 2.20 euro, per pakje 44 euro. Wij, de belastingbetaler, sponsoren rokers dus met 40 euro per pakje. Het RIVM heeft onlangs “Ons eten gemeten” en de schadelijke lange termijneffecten van voeding gekwantificeerd en zou al snel de hoogte van een heffing op ongezonde producten kunnen berekenen: De TLW (Toegevoegde Letsel Waarde) rijmend op BTW (het is immers Sinterklaastijd). Hiermee verleg je de rekening naar de verantwoordelijke en niet naar de maatschappij.
Kwade tongen, die beweren dat het gunstig is dat rokers eerder sterven, vergeten dat mensen tot op hoge leeftijd productief kunnen zijn. PUM-mers, experts, die na hun pensionering een bedrijf in de derde wereld gaan helpen, zorgen per missie van twee weken voor een gemiddelde waardevermeerdering van 20,000 Euro per bedrijf. 10,000 Euro per week! Al gaat het natuurlijk niet om het geld, maar om de verbetering van de werkgelegenheid en de arbeidsomstandigheden in die landen. Vrienden van ons in Amerika zijn bejaard : hij (80) begeleidt en initieert nog onderzoeksprojecten, zij (78) is drie dagen in de week psychotherapeute. Wij hebben nu en later deze vitale ouderen heel hard nodig. Ouderen zijn nu al vaak onmisbaar in mantelzorg en kinderopvang. Het gaat overigens om de waarde van hun bijdrage aan de maatschappij en we moeten dus ook stoppen alles in geld te willen uitdrukken (bron. Martijn Aslander).
Tegenwoordig schijnen we geen grenzen te mogen stellen aan onze kinderen. Die rekening krijgen vooral onze kinderen, die overigens dan ook helaas minder gemakkelijk voor ons in de toekomst kunnen zorgen. Wij gunnen onze kinderen alcohol (hersenbeschadiging, schooluitval), ze mogen te laat naar bed (concentratieproblemen, verhoogde kans op diabetes), te lang achter de computer (te weinig lichaamsbeweging, vetzucht, gameverslaving, slapeloosheid en dus ook meer diabetes), te veel frisdrank, snoep en snacks op scholen en sportverenigingen (het wordt eentonig: obesitas, diabetes, cariës, gedragsstoornissen, osteoporose (vooral energy-drinks en cola). Wij tolereren kindermarketing en spilzucht (alcoholreclame in bioscopen3), mobiele telefonie, commerciële televisie). Alleen al het aantal patiënten met jeugddiabetes gaat de komende tien jaar verdubbelen. Hebben wij enige notie hoe hoog de rekening van het stimuleren van deze ongezonde lifestyle gaat worden (bronnen: o.a Joop Bouma, Trouw, Science News). 20 i.p.v. 10% van ons BNP in 2020?
Over de aarde van onze kleinkinderen hebben we het nog niet gehad. Waarom hebben wij niet de ambitie van de klimaatgoeroe Lester Brown (schrijver van Plan B: Mobilizing for saving Civilization, 2009) om de vereiste 80% CO2-reductie in 2020 te halen. Bijv. zonne-energie uit de Sahara, windenergie aan de Schotse kust, warmtepompen, lichte auto’s met sensortechnologie (geen botsingen en kinderen onder de auto, geen files, geen kilometerheffing, schoon (geen lood, fijnstof en zware metalenuitstoot) uiteindelijk dus gratis schone energie en veel goedkoper vervoer. In Duitsland worden alle woningen in vijf jaar tijd energieneutraal. Kortom, waar een wil is een weg. Zelfs het NRC van afgelopen zaterdag laat zien hoe eenvoudig energiebesparing voor elk gezin kan zijn.
Kiezen we voor duurzaamheid, kunnen we heel veel besparen en kiezen we voor een vrijwillige werkweek van ± 3 dagen met behoud van welvaart, betere gezondheid en schoner milieu? Of kiezen we nu onbewust voor een hel op aarde en moeten we zo direct ook nog op ons 70ste zes dagen in de week gaan werken. Dan hebben we de nu veelal overbodige antidepressiva met alle bijwerkingen pas echt nodig en zitten ze helaas niet meer in het peperdure basispakket (bronnen Dr. E. Puijenbroek, LAREB, J. Bouma, Trouw). Alle aanvullende verzekeringen hebben zich dan allang opgeblazen. De verzekeraar moest immers ook winst maken en mijn profetie luidt: Vice-premier Wouter Bos zal uiteindelijk ook de zorgverzekeringen moeten nationaliseren, zodat iedereen (oude wens van de PvdA) in het ziekenfonds komt. Het wordt dus hoog tijd om weer eens wat te gaan sparen voor onvoorziene medische uitgaven. Dat is een beter goed doel dan je geld te verspillen na afpersing door een Postcodeloterij of doortrapte marketing.
Het gaat om kwaliteit en duurzaamheid voortkomend uit verbinding. Wij hebben nu een maatschappij, die vooral in macht, geld, vernietigende economische groei en tegenstellingen denkt. Het gaat om echter om verbinding en liefde voor het geheel. We stammen allemaal af van zwarte Afrikanen. Wij zijn een volk. Laten we ophouden ten koste van elkaar te willen leven, dan worden we er allemaal beter op.
1) Het klinkt “over de top” maar ik spreek uit eigen ervaring. De personeelsbezetting in sommige zorgcentra is berekend op 1 bedlegerige patiënt per groep van 8. Bij mijn dementerende vader waren het er 3 op de 8. Er was onvoldoende tijd om mijn vader aan bed eten te geven en hij verloor 5 kg in een maand. Mijn stiefzusje bezocht een kennis in een verpleeghuis en trof hem versuft met een donkerbruin opvangzakje met geconcentreerde urine aan. Deze man kreeg onvoldoende te drinken en was korte tijd hierna overleden. Een hoogleraar ontdekte tegen vijven dat zijn vaders infuus er uit lag. Hij meldde het aan een verpleger. Die deed niets omdat zijn dienst er net op zat.
Eren wij de ouderen (onze vaders en moeders) voldoende ???.
2) Het adviesrapport “Zinnige en Duurzame Zorg”uit 2006 van de Raad voor Volksgezondheid en Zorg noemt € 80,000 als redelijk bedrag voor een gered levensjaar. Dit bedrag is overigens vergelijkbaar met de opbrengst van de APK-keuring. € 83,000 in 2009 (drie jaar verder) is vermoedelijk nog iets te laag geschat. Een voorbeeld van waanzin: de onnodige BSE-maatregelen kosten in Europa 20 miljard Euro per jaar en er wordt geen enkel leven mee gered. Met dit geld kan je heel Afrika redden.
Geld is overigens slechts een middel, geen doel (Plato). Hier is het slechts een rekenmiddel om te helpen met moeilijke keuzes maken en verheldering te verschaffen
3) Het is een vorm van kindermishandeling dat we de industrie toestaan met reclame, aangepaste smaken kinderen aan de drank en alcohol krijgen. Dat we kinderen beneden de 18 geen bescherming tegen de jungle van alcohol en sex bieden. Resultaat: meisjes van 13 met alcoholcoma’s en 17-jarige (door hun ex mishandelde) alleenstaande tienermoeders. Verder stoppen wij kinderen onnodig in gevangenissen.
Schaamte rest ons, volwassenen. Het zijn onze kinderen, die later voor ons moeten zorgen. Willen we echt de toekomst en de hoop vernietigen?