Ik heb ter inspiratie muziek van Paul Simon opgezet en nu klinken de 50 ways, the 50 ways to leave your lover. Ver-voer, we beginnen dan ook maar met een van de fifty ways: Ver voer, voer dat je van ver haalt, de sugar snaps uit Zimbabwe, kunnen misschien nog wel biologisch zijn, maar niet duurzaam. De rekening van dit transport, de onnodige extra verbranding van fossiele brandstoffen, of mijn tweede way, ver vervoer naar Ko Phi Phi, toerisme, wordt niet door ons betaald maar door onze bevende Groningers of de Filippijnen. Neem de tyfoon Hayan, de voorbode van een denderende trein van superstormen, natuurrampen, door de klimaatverandering. De rekening van ver voer gaat immers heel cynisch, vooral naar de ander, de arme, die mag naar de Filistijnen. Wij betalen een aflaat, neem de NAM voor het stutten van de Martinitoren, of een fooi, Shell, voor de olievervuiling in Nigeria en het ophangen van een lastige activist zoals Ken Saro Wiwa. Als wij maar airmiles kunnen blijven sparen of een aflaat, aflot bij een of andere Goede Doelenloterij, kopen, valt straks toch ook op uw postcode, 28 nog wat, de hoopt U, God Stops the global heating” jackpot?
Ik pak voor deze zondag toch nog derde en vierde minder zwarte, meer hoop brengende way, jackpot voor all, mee. Auto-ver-voer. Auto- is hier niet alleen auto maar ook afgeleid van het Griekse “Autos”, Zelf, zelf vervoer. Laat u en uw kinderen niet vervoeren in de auto. Doe boodschappen zelf, al lopend of zelf fietsend met tassen. Uw kind kan in de buidel of achterop of in een aanhang. Bespaart u liefst een eerste of tweede auto en verhoogt weerbaarheid en vitaliteit, scheelt dus ook in slappe watjes en zorgkosten. Kunt u wellicht ook naar Ko Phi Phi na CO2-compensatie?
Auto-auto vervoer. En als het toch met een auto moet, dan maar meteen zo snel mogelijk van A (van auto) naar Z (van zelfrijdende auto).
Dan hoef ik niet meer naar Ko Phi Phi, voor het paradijs. Straten worden hier veilig. Kinderen kunnen buiten spelen. Geen onnodige ongelukken, geen dure all-risk verzekeringen. Auto’s kunnen ook veel lichter (geen zware veiligheidskooi, airbags). Dus ook nog 75% besparing in brandstofkosten. Kortom, ’s ochtends al fluitend in een fluisterauto naar het werk, geen file + een goede cappuccino (geen Senseo, brrr..) en een E-reader krantenabonnement voor op het dashboard-screen. Na een feestje alleen maar de Go home button indrukken. Hmmmm, heerlijk knuffelen na een Pinot Grigio , Eternal Love songs uit de speakers. Paradise.
Tijd voor muziek? Fifty ways to leave your lover van Paul Simon of Paradise under the Dashboard light van Meatloaf?